Soğuğun Sıcaklığı
- Selver Akdoğan
- 26 Şub 2022
- 1 dakikada okunur
Şu an gözlerimi kapattığımda kendimi Hayko konserinde hayal ediyorum. Acılarımı bağırarak, en yoğun şekilde, bağırırken içimi titreten o ince anadolunun bağrınından çıkmış uzun sesler eşliğinde şarkılara eşlik edişimi.
Şu an gözlerimi kapattığımda kendimi hayko konserinde hissediyorum çünkü aynı onun şarkılarında olduğu gibi içimde o kadar çok his var ki... Onca zıtlıklarına rağmen bi harmoniyle rüzgarlanıyorlar.
bi aşağı bi yukarı... beynime sert darbeler indirip, bi de ortalarda daireler çizip kalbimi sıkıştırıyorlar.
Harmoni sürtünmeyle beni yakarken, içinde barındırdığı soğukla oraları rahatlatıyor.
içim yanıyor ama o kadar soğuğum ki...
O kadar soğuğum ki...
Gözlerimi ve kulaklarımı kapatmama rağmen, renk cümbüşündeki bi orkestranın ortasında gibiyim ama oysaki boşluğun verdiği karanlık bir uçuştayım.
Bırakmışlığın katlanılmaz hareketsizliği var üstümde.
Alevimde soğuyorum ve kimsenin farkına varabileceği bi frekansta değilim.
Kahkahalarım çığlıklarım olmuş ama onların baktığı gülerken kısılan gözlerim.
Dans ediyorum, kendim için, onca kurdun arasında... onlar ortadakinin kuzu olduğunu düşünüyor. Oysaki ben, oynarken içimdeki katille boğuşuyorum. Kuzu görünümlü çakaldan habersiz kurtların, bi yavru bi köpek gibi iniklemelerini hayal edip kendimi bırakıyorum. Harmoninin sessiz notalarına.
Herkesin baktığı ama sadece acı çekenlerin görebildiği bi geceden, size, iyi geceler.
Comments