Zamansızlık Küresinde
- Selver Akdoğan
- 19 Oca
- 1 dakikada okunur
Doğru mu sizce, insanın mutluyken devam edebilmesi?
En çok üreten, halinden memnun olmayan değil mi?
Oksijene maruz kalıp çürüyen, yaşama olanak veren kurtlanabilen değil mi?
İnsan mutluyken neyden yakınabilir ki?
Ben gri, yeşile aşık bir gri
Doğaya
Huzura
Gözlerinin derinliğindeki hassasiyete aşık bir gri.
Ortasında bir karaterim, huzurun ve acının.
Olmuş ve olmaya yüz tutmuş biriyim.
Öfkenin ve gözyaşının.
Ondandır, süreklilliği olmayan bi huzura sahip olduğumda dona kalmam.
Nasıl biliyor musun?
Yüksektesin bulutların üstünde gibi, ama düşmüyorsun.
Kanatların var gibi ama erimiyorsun.
Her yere ve herkese hükmediyorsun.
Güneşten kahkahalar yansıyor o güzel yüzüne
Neşeli çocukluğun yanında ebe
Saklanıp oynamanı istiyor onunla, bir öyle bi böyle
Gülümsemeleriniz aynı, zamansızlık küresinde.
Comments