top of page

Zamansızlık Küresinde

  • Yazarın fotoğrafı: Selver Akdoğan
    Selver Akdoğan
  • 19 Oca
  • 1 dakikada okunur

Doğru mu sizce, insanın mutluyken devam edebilmesi?

En çok üreten, halinden memnun olmayan değil mi?

Oksijene maruz kalıp çürüyen, yaşama olanak veren kurtlanabilen değil mi?

İnsan mutluyken neyden yakınabilir ki?


Ben gri, yeşile aşık bir gri

Doğaya

Huzura

Gözlerinin derinliğindeki hassasiyete aşık bir gri.


Ortasında bir karaterim, huzurun ve acının.

Olmuş ve olmaya yüz tutmuş biriyim.

Öfkenin ve gözyaşının.

Ondandır, süreklilliği olmayan bi huzura sahip olduğumda dona kalmam.


Nasıl biliyor musun?

Yüksektesin bulutların üstünde gibi, ama düşmüyorsun.

Kanatların var gibi ama erimiyorsun.

Her yere ve herkese hükmediyorsun.


Güneşten kahkahalar yansıyor o güzel yüzüne

Neşeli çocukluğun yanında ebe

Saklanıp oynamanı istiyor onunla, bir öyle bi böyle

Gülümsemeleriniz aynı, zamansızlık küresinde.





 
 
 

Son Yazılar

Hepsini Gör
İdam Taburesi

İnsan küçüklüğünden beri başarıyı eksik etmeyince dualarından, şaşırıyor huzurlu olunca tatminkarlığın hafifliğinde süzülürken. Basit...

 
 
 

Comments


bottom of page